Ἂν θέλεις νὰ φτάσεις στὸ Ζαγόρι,
ἂς ἀναρριχηθεῖ πρῶτα ἡ σκέψη σου ταξιδεύτρα
κι ἂς ἀγκαλιάσει τὴν ἄγνωστη τούτη γωνιά.
Πρέπει νὰ σκύψεις ν᾽ ἀκροαστεῖς τὸ σφυγμὸ τῆς ζωῆς
ποὺ κυλάει ἐδῶ πάνω, ν᾽ ἀκούσεις τὸ ρυθμὸ καὶ τὴν ἀνάσα της
καί, πρὸ πάντων, νὰ ξεχάσεις τὶς μυρμηγκοφωλιὲς ποὺ ἱδωρκοπᾶνε
στοὺς μεγάλους ὑδροκέφαλους, ποὺ λέγονται μεγαλοπόλεις,
καὶ τότε, ξαναγεννημένος, ἄφησε τὸν ἑαυτό σου κοντὰ στὴ μάνα φύση.

Γιάννης Σαραλής, Ζαγόρι – ένας απίθανος κόσμος, Αθήνα 1957